GóRA

William McMaster MURDOCH

    William McMaster Murdoch pierwszy rangą oficer na statku RMS Titanic urodził się 28 lutego 1873 roku. Był z pochodzenia Szkotem, czwartym w kolejności synem Samuela Murdocha i Jane 'Jeannie' Muirhead. Mieszkał wraz z żoną w Southampton (Anglia) przy 94 Bellmont Road.

    Zanim otrzymał posadę oficerską u armatora White Star Line odbył służbę na kilku żaglowcach. Służył między innymi na statkach Medic oraz Runic, uczestnicząc w dalekosiężnych rejsach do Australii. Swoje funkcje oficerskie pełnił na statkach parowych takich jak Atlantic, Arabic, Adriatic, Oceanic oraz Olympic.

    Murdoch wraz z pozostałymi członkami załogi zameldował się na pokładzie Titanica 2 kwietnia 1912 roku, kiedy statek był jeszcze w Belfaście. Pierwotnie został mianowany najwyższym rangą oficerem pokładowym statku Titanic. Jednakże w dniu rejsu, czyli 10 kwietnia 1912 r. kapitan Smith nieoczekiwanie podjął inną decyzję i ustanowił naczelnym oficerem Henryego T. Wildea, piastującego równorzędne stanowisko na statku Olympic.

    William Murdoch pełnił służbę na mostku kapitańskim w godzinach między 10:00 a 14:00 oraz 22:00 i 2:00 w nocy. To właśnie w trakcie jego warty nastąpiła kolizja Titanica z górą lodową. To on wydał komendę "Cała wstecz!", a następnie "Ster ostro na bakburtę. Lecz pomimo podjęcia tych heroicznych prób wyhamowania oraz skrętu statku, nie było już szans na uniknięcie kolizji. Alarm o znajdującej się na kursie Titanica górze lodowej nadszedł niestety zbyt późno.

    W tragicznych godzinach, kiedy Titanic tonął pierwszy oficer Murdoch zachował się wybitnie, z poświęceniem ratował życie wielu pasażerów. Oficerowie dowodzący ewakuacją na bakburcie (szczególnie drugi oficer Charles Lightoller) błędnie interpretowali rozkazy kapitana Smitha, zapewniając miejsca w szalupach ratunkowych wyłącznie dla kobiet i dzieci. Słowo 'wyłącznie' należy w tym przypadku odczytywać bardzo dosłownie, ponieważ łodzie ratunkowe opuszczane były na wodę nawet w sytuacji, gdy nie wypełniono ich dostateczną liczbą kobiet i dzieci. Niestety, pozostałych wolnych miejsc nie mogli zajmować mężczyźni. W efekcie znacznie spowolniło to proces zapełniania szalup ratunkowych i przyniosło wręcz odwrotny od pożądanego skutek, gdyż kobiety i dzieci odmawiały odseparowania od swoich mężów i ojców. W dodatku część szalup ze sporą liczbą wolnych miejsc została opuszczona przedwcześnie, przez co bilans ofiar katastrofy wyniósł ponad 1500 istnień ludzkich.

    Za to na sterburcie, gdzie akcję ratunkową koordynował pierwszy oficer William Murdoch pozwalano zajmować miejsca w szalupach ratunkowych także mężczyznom, co sprawiło że łodzie mogły zostać opuszczone na wodę znacznie szybciej, w dodatku zapełnione większą liczbą pasażerów. W rezultacie Murdoch uratował znacznie więcej osób niż drugi rangą oficer Charles Lightoller.

    William McMaster Murdoch niestety nie zdołał uratować się z katastrofy Titanica, aby opowiedzieć swoją historię. Jego ciało, nawet jeśli było odnalezione nigdy nie zostało zidentyfikowane.